Wilhelminaberg

Geschiedenis

De Wilhelminaberg is een kunstmatige heuvel op het grondgebied van de gemeente Landgraaf. De heuvel is ontstaan als steenberg van de Staatsmijn Wilhelmina en is in de jaren 70 van de 20e eeuw omgevormd tot recreatiegebied. De heuvel heeft een hoogte van 225 meter boven NAP.GeschiedenisDe steenberg is ontstaan uit het restgesteente van de Staatsmijn Wilhelmina, die daar van 1906 tot 1969 gevestigd was. Deze berg was de grootste mijnsteenberg van Nederland met een grondoppervlak van circa 33 hectare, en een massa van ca. 36 miljoen ton. Het hoogste punt van de steenberg lag in 1974 op ongeveer 96 meter. De berg zou na de mijnsluiting afgegraven worden, maar uit berekening bleek dat te langdurig en kostbaar.De toenmalige staatssecretaris Jan Schaefer gaf het gebied, in de herstructureringsoperatie van zwart naar groen, een recreatieve functie: recreatiegebied Strijthagen (vernoemd naar de Strijthagerbeek en Kasteel Strijthagen). De steenberg werd plaatselijk 20 m verlaagd en beplant, waarbij het vrijgekomen materiaal benut werd om de hellingen minder steil te maken. De steenberg is onderdeel geworden van het toeristisch-recreatief gebied Park Gravenrode. Voor de komst van Snowworld binnen het recreatiegebied moest de Wilhelminaberg seismisch onderzocht worden naar holtes, en de toestand van het enkele honderden meters lange gangenstelsel van de leermijn, dat aangelegd was door leerlingen van de Ondergrondse Vakschool (OVS).