Bibliotheek TU Delft

Geschiedenis

De Universiteitsbibliotheek van de Technische Universiteit Delft op de campus van de universiteit in de Wippolder is opgeleverd in 1997. Het project werd ontworpen door het Delftse architectenbureau Mecanoo. De bibliotheek ontving in 1998 de Nationale Staalprijs in de categorie Gebouwen met een stalen of hybride draagconstructie vooral vanwege het bijzondere gebruik van staal in alle verschillende onderdelen van de constructie. De voormalige universiteitsbibliotheek, gelegen in de Binnenstad, werd in 1997 gesloten en omgebouwd tot appartementencomplex.De bibliotheek is ingedeeld in ruimtes met verschillende functies en activiteiten. De centrale hal biedt ruimte om laatste nummers van tijdschriften en boeken te raadplegen. Oudere uitgaven en verzamelingen worden in de halfverzonken lagere verdieping opgeslagen en kunnen worden opgevraagd. Díe verdieping is niet voor het publiek toegankelijk. Faculteitspecifieke boeken en tijdschriften worden beheerd op satellietbibliotheken in faculteiten.Op de wel publiekelijk toegankelijke verdieping van de bibliotheek is een uitleenbalie, en er zijn computers beschikbaar voor algemeen gebruik: óf voor het raadplegen van de databank van de bibliotheek, óf om bijvoorbeeld via internet informatie te zoeken.In de bibliotheek is een aparte ruimte ingericht met computers voor studenten, en er zijn verschillende studie- of vergaderruimtes die voor studenten gratis te reserveren zijn. In het midden van de bibliotheek bevindt zich "de kegel": een vide, naar boven open in het midden, met vier verdiepingen eromheen, met op elke verdieping ruimte met tafels en stoelen om te studeren. De vide loopt kegelvormig toe naar boven, samen met de puntvorm van het dak.