Waalsdorpervlakte

Geschiedenis

De Waalsdorpervlakte is een vlakte in het duingebied Meijendel bij Den Haag waar tijdens de Tweede Wereldoorlog meer dan 250 mensen (het precieze aantal is niet bekend) door de Duitse bezetter ter dood werden gebracht. De Waalsdorpervlakte is een van de belangrijkste Nederlandse oorlogsherdenkingsplaatsen.GeschiedenisHet gebied maakte oorspronkelijk deel uit van een uitgestrekte strandvlakte en kreeg door zandverstuivingen in onder meer de 13e en 14e eeuw zijn huidige aanblik. De vroegste bewoners waarvan archeologen sporen hebben aangetroffen zijn half-nomadische jagers in de late Bronstijd. In de Romeinse tijd en middeleeuwen waren er op de vlakte meer permanente nederzettingen en landbouwactiviteiten te vinden. In de 18e eeuw deed de Waalsdorpervlakte dienst als militair oefenterrein van het legerkamp Waalsdorp. In 1927 werd er een meetgebouw (het Fysisch en Electronisch Laboratorium) gevestigd, de grondlegging van TNO Defensie en Veiligheid dat hier gevestigd werd.Fusillades in de Tweede WereldoorlogTijdens de bezettingsjaren werd de vlakte door de Duitsers gebruikt als fusilladeplaats: verzetsstrijders uit een nabijgelegen gevangenis, die het Oranjehotel werd genoemd, werden door de Duitsers op de Waalsdorpervlakte ter dood gebracht. De eerste gefusilleerde was Ernst Cahn, Joodse eigenaar van een ijssalon in Amsterdam. Zijn arrestatie leidde eerder tot rellen en de Februaristaking.