Vuurtoreneiland

Geschiedenis

Het Vuurtoreneiland is een eilandje in het IJmeer net uit de kust van de polder IJdoorn bij Durgerdam. Het is in 1701 aangelegd om een lichtbaken te kunnen plaatsen, Hoek van 't IJ. In 1885 werd het eiland vergroot voor de Kustbatterij bij Durgerdam.VuurtorenAanvankelijk was de vuurtoren een vierkant, stenen gebouw. Dit is in 1893 vervangen door een achtkantige, conische, opengewerkte toren van gietijzer en profielstaal. De toren telt vijf etages waarvan de bovenste, het lichthuis, gesloten is. Voor de vuurtorenwachter is een aparte Lichtwachterswoning gebouwd. De huidige woning dateert uit 1951. De vuurtoren is sinds 1981 een rijksmonument. In 2001 werd het mistsein uitgeschakeld. Het licht in de vuurtoren werd in 2003 gedoofd, na de pensionering van de laatste vuurtorenwachter. Van 2005 tot eind 2016 was het licht weer in bedrijf. Sindsdien wordt overlegd tussen Rijkswaterstaat, de beroepsvaart, de pleziervaart en Staatsbosbeheer over een alternatieve lichtbakenfunctie in een afwijkende kleur.VestingIn 1809 werd op het eiland een militaire post gevestigd, als onderdeel van de Posten van Krayenhoff, die in 1844 werd uitgebouwd tot een heus vestingwerk. Dat werd in 1883 opgenomen in de Stelling van Amsterdam waarin het met Fort Pampus en Fort Diemerdam Amsterdam moest verdedigen tegen aanvallen vanuit de Zuiderzee.