Toyism

Info

Evenals de Cobrabeweging zoekt de kunstbeweging Toyisme aansluiting bij de belevingswereld van het kind, maar indirect worden ook volwassenen aangesproken.

Geschiedenis

TOYISME RACET DOOR HET WORMGAT

De wereld stort in elkaar om daarna met een grote sprong vanuit het dal uit zijn eigen as als een berg te herrijzen.

In de kunstwereld is men continue aan het experimenteren met de nieuwste technieken en stijlen, waarbij opwinding en teleurstelling worden afgewisseld. Kunst is een voortdurend proces van afbraak en wederopbouw geweest, vergelijkbaar met een zandkasteel op het strand dat door een kind herhaaldelijk wordt verwoest en hersteld. Het lijkt wel alsof het voornaamste doel van een kunstbeweging eruit bestaat om de vorige beweging aan te vallen om vervolgens een rel te starten waarmee de kunstwereld zal worden gered. De gehele kunstgeschiedenis kan als een aaneenschakeling van actie en reactie worden
gezien. Soms lijken kunstbewegingen voorgeprogrammeerd om tegen elkaar in opstand te komen.
Dit is zeker niet het geval bij toyisme, een mysterieuze, maar energieke kunstbeweging, opgericht in 1992. Het is een hedendaagse kunststroming welke de betekenis van het schilderen tracht te herontdekken, zonder daarbij te proberen het postmodernisme omver te werpen. Dat alleen al maakt het toyisme een zelfstandige beweging.

Toyisme is tweeledig. Terwijl andere stromingen het afwijzen van hun voorgangers benadrukken legt toyisme de focus op het omarmen ervan. Sommige kunstbewegingen stellen hun werk alleen tentoon in musea en galerieën; anderen vinden dat kunst die er toe doet alleen op straat moet worden vertoond. Toyisme accepteert beide. Zij die nog nooit een galerie of museum hebben bezocht kunnen op straat toyistische werken tegenkomen en zeggen: “Eindelijk, kunst voor het volk!”; zij die alleen maar galerieën en musea bezoeken kunnen eveneens toyistische kunst aanschouwen en zeggen: “Kijk, dit is nu kunst!”. Er zijn mensen onder ons die zich afvragen of het gebruik van vormen in toyisme is ontstaan onder invloed van graffiti of straatkunst, maar tegelijkertijd moeten zij zich ook afvragen waar die mooie sierlijke en dierlijke lijnen vandaan komen, zoals bij de prehistorische tekeningen in de Grotten van Lascaux. Zie je deze vloeiende lijnen niet ook terug in toyisme? Anderen vragen zich misschien af of toyisme zijn ontstaan heeft ontleend aan het surrealisme, voor wat betreft het nabootsen van de droomwereld, die verborgen psychologische mechanismen onthult. Er bestaat geen twijfel over het feit dat toyisme surrealistische thematiek herbergt. Toyisme heeft nu eenmaal de eigenschap om zich alles eigen te maken, zolang het maar kan worden vertaald naar de beeldtaal van het toyisme.

Toyisme produceert krachtige en aanstootgevende kunst gebaseerd op een geheim manifest waarin de ‘I Play Therefore I Am’ kunst en filosofie wordt beschreven. In dat manifest staat niets beschreven over de rol van de kunst in de hedendaagse maatschappij, noch over iets dat kan worden beschouwd als een voorgeprogrammeerd motto. Dit manifest wordt niet gebruikt als publiciteitsstunt. Het gaat echter over stijlkenmerken, spelen, dromen en al het andere wat iemand zich kan inbeelden.
Toyisten zijn mysterieuze en interessante kunstenaars, voornamelijk kunstschilders, maar ook beeldhouwers en grafici. Zij verwerpen de ijdelheid der hedendaagse kunst door een anoniem collectief te vormen waarin geen individueel onderscheid wordt gemaakt. De groep van op dit moment 18 toyisten kan als één kunstenaar opereren. De roem kan niet alleen worden toegeschreven aan Amukek, Lodieteb of Bliissem, maar aan de Kunstenaar met
hoofdletter K (die voor zowel Kunst als Kunstenaar staat). Het lijkt bijna onmogelijk om zo'n groep samen te stellen en in stand te houden. Toch is het mogelijk door een gezamenlijk ideaal na te streven en erin te blijven geloven. Het dragen van maskers is wellicht het meest bekende handelsmerk van Toyisme. Maskers worden al duizenden jaren in de meeste, zo niet alle, culturen gebruikt, ooit bedoeld om iemands identiteit te verbergen of zelfs om een persoon te veranderen in een levenloos object, bijvoorbeeld een pop. Het is juist de bedoeling van deze groep om te worden gezien als poppen (of puppets) die zich als huiveringwekkende levende wezens voortbewegen. Natuurlijk kan kunst niet worden ontwikkeld zonder een kunstenaar en het is een gezonde eigenschap om te willen weten wat Picasso heeft gegeten op 7 maart 1924. Een mooie balans krijgen tussen kunst en kunstenaar is veelal een gevoelige kwestie.
Het lijkt erop dat de toyisten hier goed in zijn geslaagd. Toyisten hebben veel respect voor gebouwen en objecten, zowel als het gaat om een klein schilderijtje op linnen van 30 bij 30 centimeter of om een stenen muur van 30 meter lang. Elk werk wordt tot in detail gepland en met een vernislaag afgewerkt.
Als de beschildering het gehele oppervalk bedekt, zoals bij de gasbol ('De Stip' in Emmen) of de watertank (‘Uppspretta’ in Keflavík, IJsland), dan kan zoiets niet meer worden gezien als alleen maar een versiering, maar juist als een metamorfose; er is iets nieuws gecreëerd, dat bestaat uit adembenemende kleuren en vormen met een bijzonder verhaal. Veel hedendaagse bewegingen worden met sociale en filosofische principes bijeengehouden terwijl ze moeite hebben met het vinden van de juiste beeldtaal.
Toyisme hoeft daar niet naar op zoek, omdat hun beeldtaal al vergezeld gaat met
de techniek. Toyistische schilderijen zijn herkenbaar zonder dat de achterliggende principes van de beweging bekend zijn, waaruit kan worden geconcludeerd dat hun manifest een recept is dat bestaat uit doorontwikkelde kleuren en vormen in plaats van dat het gebaseerd is op een aantal esthetische en filosofische ideeën. De kleuren van toyisme zijn uitzonderlijk vlak en worden perfect ingesloten door strakke lijnen. Er is sprake van een nauwgezette eenvoudigheid in toyisme, maar deze eenvoudigheid is behoorlijk complex om te bewerkstelligen. Elke lijn moet met een stabiele hand worden gezet en
iedere vorm zal keer op keer met een chirurgische precisie moeten worden
geschilderd. Het gebruik van stippen is het handelsmerk van toyisme. Toyistische stippen zijn rond en dik als gestold lava. Deze haast nog vloeibare stippen die na verloop van tijd zijn opgedroogd, wil je aanraken. Je wilt het magische en speelse ritme dat ervan doorklinkt in het schilderij voelen, vergelijkbaar met het tempo van een lied. Het spel zoals gebruikt in toyisme is echter een serieuze zaak. Een misvatting over de toepassing van spelelementen is dat spelen alledaags en oppervlakkig moet zijn. Spelletjes suggereren plezier, maar gaan niet altijd over plezier. De toyistische manier van “spelen” moet er toe leiden dat de kijker wordt uitgenodigd om met een nieuwe, kritische en gevoelige blik onze wereld te bekijken.

"IK SPEEL, DUS IK BENis het motto van een groep kunstenaars van over de hele wereld, creatief, innovatief, spectaculair. En vol geheimen. In een wereldwaar alle informatie binnen een klik is, weten ze het mysterie intact te houden. In een universum waar elke artiest gezien wil worden, claimen ze anonimiteit. Ze zijn een atypische, kleurrijke, maar zeer serieuze kliek als het op hun werk aankomt.Zij zoeken naar verandering in een poging de wereld beter te maken. Ze maken spectaculaire kunstwerken en vragen de kijker in hun gedachten plaats te nemen. Openbare instellingen, hotels en scholen in Nederland, Hong Kong en Peru, een gasbol van 22 meter, muren op verschillende continenten, een watertoren in IJsland zijn in grote kunst veranderd."

"IK SPEEL, DUS IK BENis het motto van een groep kunstenaars van over de hele wereld, creatief, innovatief, spectaculair. En vol geheimen. In een wereldwaar alle informatie binnen een klik is, weten ze het mysterie intact te houden. In een universum waar elke artiest gezien wil worden, claimen ze anonimiteit. Ze zijn een atypische, kleurrijke, maar zeer serieuze kliek als het op hun werk aankomt.Zij zoeken naar verandering in een poging de wereld beter te maken. Ze maken spectaculaire kunstwerken en vragen de kijker in hun gedachten plaats te nemen. Openbare instellingen, hotels en scholen in Nederland, Hong Kong en Peru, een gasbol van 22 meter, muren op verschillende continenten, een watertoren in IJsland zijn in grote kunst veranderd."