Sloterkerk

Geschiedenis

De Sloterkerk is een protestantse kerk in Sloten Noord-Holland.De eerste Sloterkerk wordt voor het eerst vermeld in een oorkonde van bisschop Willem I (van Gelre) uit 1063. Waarschijnlijk heeft deze kerk gestaan ter hoogte van de huidige Van Suchtelen van de Haarestraat in Osdorp (tussen het Osdorpplein en Hoekenes). Omstreeks 1200 is het dorp verplaatst naar de huidige ligging. Daar is de tweede Sloterkerk gebouwd, die echter in 1573 door de Geuzen grotendeels werd verwoest tijdens het Beleg van Haarlem. In 1664 werden de restanten van het middenschip hersteld en geschikt gemaakt als protestantse kerk. Rembrandt heeft deze derde kerk in etsen en tekeningen vastgelegd, mede omdat de derde predikant van Sloten, Sylvius getrouwd was met Aaltje van Uylenburgh, een nicht van Rembrandt's vrouw Saskia. De kleindochter van Rembrandt, Titia van Rijn is op 27 juni 1686 in deze kerk getrouwd met Francois Van Bijler (de jonge). De kerk was halverwege de 19e eeuw echter zodanig in verval geraakt dat nieuwbouw noodzakelijk werd geacht.Op 27 maart 1860 werd de eerste steen van de vierde en huidige kerk gelegd door Jonkheer J.W.G. Boreel van Hogelanden, zoon van de commissaris van de koning in Noord-Holland. In 1861 werd de zaalkerk, een Waterstaatskerk naar ontwerp van P.J. Hamer, in gebruik genomen. Uit de oude kerk zijn het Knipscheerorgel uit 1851, de preekstoel met klankbord en de kroonluchters bewaard gebleven. De grote klok dateert uit 1516 en is gegoten door de gebroeders klokgieters Willem en Jaspar Moer (die ook verantwoordelijk waren voor de grootste klok in de Amsterdamse Zuiderkerkstoren). De kerk, een rijksmonument, is in 1960 en 2003 gerestaureerd. Bij de restauratie van 1960 is de toren afgebroken en herbouwd. In de toren is een oorlogsmonument ter nagedachtenis aan de gesneuvelde leden van de Christelijke Jonge Mannen Vereniging van Sloten.