Onderste Molen

Geschiedenis

De Onderste Molen of Commandeursmolen is een watermolen die gebruikmaakt van het water van het riviertje de Geul en staat in de buurtschap Overgeul bij Mechelen. Stroomopwaarts in dezelfde plaats ligt nog een molen, die logischerwijs met de naam Bovenste Molen wordt aangeduid.Het gebouw is een rijksmonument.GeschiedenisIn 1215 kreeg de Maltezer Commanderij deze molen ten geschenke en sindsdien waren de pachters verplicht om bij deze molen hun graan te gaan malen. De molen stond toen reeds bekend als de Commandeursmolen.In de Franse tijd werd de molen in beslag genomen en in 1797 werd hij openbaar verkocht.In 1810 en 1816 werd hij opnieuw verkocht. De watermolen lag toen op de linkeroever van de Geul. Op de rechteroever liet men een papiermolen bouwen die werd voorzien van een eigen waterrad. In 1825 werd de molen weer verkocht en enkele malen verhuurd waaronder aan de firma Tielens en Schrammen. Zij lieten ook de watermolen Weerter Papiermolen als papiermolen inrichten.In de jaren 1840 was de graanmolen niet meer in gebruik.In 1848 werd, na het door de firma Tielens en Schrammen verlaten van de papiermolen, de voormalige graanmolen en de papiermolen herbouwd. De productie van papier in deze molen bleef doorgaan met succes.In 1866 werd de molen gekocht door Hubert Michaël Noppen die toen de beide Mechelse watermolens bezat. De Onderste Molen had toen twee molengebouwen met ieder een eigen middenslagwaterrad. De papiermolen had toen een doorsnede van 6,5 meter en was 140 centimeter breed. De korenmolen was 5 meter in doorsnee en 78 centimeter breed. De molentak die het water voor deze twee watermolens aanvoerde splitste zich 325 meter bovenstrooms af van de Geul en op die plek lag er een overlaat die de waterstand regelde.