Nationaal Park De Groote Peel

Geschiedenis

De Groote Peel is een grotendeels afgegraven, door Staatsbosbeheer bestierd hoogveengebied op de grens van de Nederlandse provincies Limburg en Noord-Brabant. De Groote Peel is een restant van de Peel, een gebied dat ooit een zeer ondoordringbaar gebied moet zijn geweest. Het is door Antoon Coolen in Peelwerkers beschreven als: ...een mengeling van grootse, trage, romantische, vegatieve wording, van eenzaamheid, verlatenheid, barheid, barsheid, grauwheid en kommervol hard werken. In Ospeldijk ligt het 'Buitencentrum De Pelen' van Staatsbosbeheer, startpunt van de wandelroutes door de Groote Peel.De Groote Peel heeft een oppervlakte van ongeveer 15 km² en wordt voor wandelaars ontsloten door drie routes waaronder twee zogeheten knuppelpaden. Maar die tonen slechts een klein deel van deze wijde, eindeloze leegte. De Groote Peel wordt beschouwd als één van de vogelrijkste gebieden van West-Europa en in oktober/november wil het zelfs weleens gebeuren dat op doorreis zijnde kraanvogels hier even neerstrijken om op adem te komen. Geoorde futen zijn in Nederland eveneens een zeldzame verschijning, maar vanuit de vogelkijkhut aan de Meermansblaak laten ze zich hier, plassend en badderend in zilveren waaiers van water, regelmatig waarnemen.Langs de ongeveer drie kilometer lange rode route staat een uitzichttoren van waaraf bezoekers een verpletterende indruk krijgen van deze tot aan de horizon doorrollende woestenij. Wie zijn dwaaltocht niet wil laten dicteren door piketpaaltjes en liever zelf zijn weg zoekt, moet in dit moeras goed opletten. Bron: Brabants Dagblad