Islamitische Studentenvereniging Amsterdam - ISA

Info

ISA is een brede, academische studentenvereniging voor alle (moslim)studenten aan het hoger onderwijs (HBO & WO) in Amsterdam en omstreken.

Geschiedenis

Studeren, een spirituele ontwikkeling

Onze religie, de islam, is een religie die ons aanzet tot denken en overpeinzen. Het is dit denkvermogen dat Allah ons geschonken heeft, waarmee wij Zijn Tekenen in de schepping herkennen en daarmee ook Zijn Kracht, Macht, Wijsheid en Kennis. Studeren is voor ons in die zin een bijzondere tijd, een tijd waarin wij deze schepping van Allah nader bestuderen. Hiermee leren we niet enkel de natuurlijke systemen van onze Schepper beter te doorgronden, maar het helpt ons ook om nederigheid te ontwikkelen naar Hem toe, sterker te worden in ons geloof en bewuster te worden van Allah in al ons doen en laten. Studeren is niet enkel een academische bezigheid, maar een weg tot een diepere spirituele ontwikkeling

De islam brengt geen scheiding aan tussen religie en wetenschap. Dit is niet enkel een theologische bewering; de historische feiten uit de islamitische geschiedenis zijn hier getuige van. De behoefte om van deze holistische eenheid, dualistische tegenpolen te maken, is er nooit geweest in het islamitische culturele erfgoed. Simpelweg omdat deze twee zaken – in de loop der geschiedenis – niet tegenover elkaar stonden, maar elkaar juist versterkten. Beide zijn er namelijk om de waarheid, de realiteit om ons heen, nader te verduidelijken. De openbaring gaat een stap verder. Deze blijft niet beperkt tot het hier en nu, maar voorziet ons ook van kennis over het leven hierna. Religie en wetenschap zijn voor ons in die zin beide toegangspoorten tot het beter leren kennen van onze Heer, zodat wij deze kennis vervolgens kunnen omzetten in bewuste aanbidding van Hem.

Islam is onze vooruitgang

ISA is er om een “nieuwe” dimensie toe te voegen aan het studentenleven. “Nieuw” in onze huidige context, waarin religie en wetenschap zijn gescheiden, maar in islamitische zin een “herleving” van hetgeen er reeds was. Namelijk, een dimensie waarmee ons geloof beter tot zijn recht komt, zoals dat in de islamitische gouden eeuwen het geval was.

Terwijl de moslims genoten van vooruitstrevendheid op allerlei vlakken, sprak men in het westen van de “donkere middeleeuwen”. In beide beschavingen, zowel het westen als de islamitische wereld, domineerde de religie. Echter, deze religieuze dominantie die de vele facetten van het leven reguleerde, leidde in de islamitische wereld tot wetenschappelijke bloei. Denk hierbij aan de parels die het voortbracht, zoals Al-Khawarizmi, Ibn al-Haytham en vele anderen. Deze dominantie van religie zorgde daarentegen in de westerse wereld voor achtergesteldheid en praktijken als de brandstapel en heksenjacht. Een bekend voorbeeld is Galileo Galilei die bijna op de brandstapel belandde, vanwege zijn nadere onderbouwing en verbreiding van de denkbeelden van Nicolaas Copernicus die stelde dat de planeten om de zon heen draaien (heliocentrische model van het universum) en niet andersom.

Religie heeft in het westen veel op z’n kerfstok. De geschiedenisboeken zijn er niet al te rooskleurig over, waardoor er een antireligieuze houding is ontstaan: een collectief trauma. Religie roept negatieve associaties op en religiositeit is verworden tot een taboe. Vanuit deze bril wordt er helaas gekeken naar de islam en de islamitische wereld, terwijl hier sprake is van twee compleet tegengestelde ontwikkelingen. Kijken we naar de huidige stand van zaken in de islamitische wereld, dan merken we direct op dat sinds de islamitische wereld is meegegaan in deze scheiding tussen religie en wetenschap en daarbij de islam werd beperkt tot de moskeeën, er een ongekende achteruitgang heeft plaatsgevonden in alle facetten van het leven.

Cultiveren van besef

Dit besef willen wij meegeven aan de studenten door hen te inspireren vanuit hun religie en islamitische identiteit. De formule voor vooruitgang hebben wij reeds in ons bezit en de geschiedenis heeft dit bewezen. ISA is er om dit wederom luid en duidelijk te doen weerklinken. Studeren wordt meer; studeren wordt een daad van aanbidding. Een daad waar Allah tevreden over is, omdat het een middel wordt waarmee je toenadering tot Hem zoekt en in Zijn Naam handelt.

Dit brengt ook verantwoordelijkheid met zich mee. Het verantwoordelijkheidsbesef dat kennis niet enkel opgedaan wordt voor persoonlijke belangen, maar om er iets goeds mee te doen op micro-, meso- en macroniveau. Het is deze kennis en wat we ermee gedaan hebben, waar wij verantwoording voor zullen moeten afleggen bij Allah. Wij streven ernaar de studenten bewuster te maken van deze kant van de islam, zodat de motivatie om te studeren niet beperkt blijft tot een goede baan, een goed salaris en het verwerven van status. Wij willen dat (moslim)studenten excelleren in hun vak. Dit kan slechts bereikt worden door ze te prikkelen om hoge doelen voor zichzelf te stellen en het uiterste uit zichzelf te halen met de overtuiging dat Allah hen daarvoor beloont in zowel dit leven als het leven hierna. We treden daarmee niet enkel in de voetsporen van onze voorbeeldige voorgangers, maar geven daarnaast onze islamitische identiteit de gestalte die deze werkelijk verdient.

Wij vragen Allah om onze intenties oprecht en zuiver te houden voor Hem en ons bij te staan in het aanleggen van deze nieuwe infrastructuur voor de komende generaties moslimstudenten aan het hoger onderwijs, amin.