Imkerij Blakterbeek

Info

Imkerij Blakterbeek volgt het leven van de bij en het bijenvolk en wat het betekent om imker te zijn.

Geschiedenis

Van natuurliefhebber tot imker.
Het is het voorjaar van 2011. Door toeval krijgen wij de mogelijkheid om onze tuin te vergroten met circa 200 m2. Na heen en weer praten met deskundigen ontstaat een plan hoe we onze tuin opnieuw zullen inrichten. Een van de elementen die in ieder geval in de nieuw aan te leggen tuin zal worden gebouwd is een stenen schuurtje. Mijn schoonvader, voormalig aannemer, geeft meteen aan graag dit schuurtje te willen bouwen. Hoewel de beste man op dat moment de leeftijd van 80 jaar gepasseerd is, beginnen we samen vol ijver en enthousiasme aan het grondwerk. Mijn schoonvader is nog een vitale man en heeft vele hobby’s, waaronder zingen en schaken, zijn passie is echter het houden van bijen. Aangezien mijn eigen vader vroeger ook imker was, in verband met het bestuiven van augurken en kasaardbeien, is het houden van bijen mij niet vreemd. Tijdens de bouw van het schuurtje komen schoonvader en ik overeen dat hij een tweetal volken gereed zal maken voor plaatsing in de nieuwe tuin in het voorjaar van 2012. Op 2 februari 2012 komt mijn schoonvader plotseling te overlijden . Ondanks het grote verdriet dienen zich ook snel vraagstukken aan die zakelijk afgehandeld moeten worden. Zo ook: “Wat te doen met de bijen en de bijenhal in het Blakterbeekpark”? Zonder lang na te denken geef ik aan graag de hobby van mijn schoonvader te willen voortzetten. Binnen de familie is iedereen blij dat deze oplossing wordt gevonden en dat “de passie van pap” wordt voortgezet. “Ik ben imker”.
Steeds nadrukkelijker kom ik echter tot de conclusie dat het imkerschap niet zomaar een hobby is, het is een vak. Gesteund door collega-imkers en cursussen maak ik me de zo noodzakelijke kennis meer en meer eigen, in de wetenschap dat ik werk met “levende have” waarbij ieder dag zijn eigen uitdagingen kent. Vaker denk ik dan : “Jammer dat schoonvader Piet dit niet meer mocht meemaken”
Inmiddels is het medio februari 2015. Door een enorme druk van de varoamijt, deze parasiet vormt de grootste bedreiging voor de bijenvolken in het overgrote deel van de wereld, is mijn bijenstand vorig jaar gekrompen van 11 naar 6 volken.
Wanneer de temperatuur begint op te lopen in het voorjaar is het voor iedere imker spannend of de volken de winter goed doorstaan hebben. Bijen vliegen met een temperatuur van rond de 12 graden Celsius. Gisteren en vandaag liep de temperatuur in de zon op tot deze gewenste temperatuur. Na een lange winterzit vliegen de bijen dan voor het eerst weer uit. Tijdens deze zogenaamde reinigingsvlucht ontlasten ze zich van de in de winter verzamelde poep. Deze ontlasting bedraagt ongeveer 1/3 van hun lichaamsgewicht!! De favoriete plaats voor het ontlasten is: op de te drogen hangende witte lakens van de buren. Je ziet dan geelachtige sliertjes op deze lakens.
Mijn volken hebben alle 6 de winter overleefd. Vandaag zag ik diverse bijen met stuifmeel aan hun pootjes terugvliegen naar de kast. De stuifmeelklompjes zijn weliswaar nog gering van omvang, maar toch. Het feit dat de bijen gestart zijn met het verzamelen van stuifmeel is een indicatie voor de imker dat de koningin aan het leggen is en dat de jonge larfjes gevoerd worden met dit stuifmeel. Belangrijke stuifmeelleveranciers zijn op dit moment: Krokussen, de Hazelaar en de Kerstroos. Een van de belangrijkste stuifmeelleveranciers voor bijen is echter de wilg. Sommige wilgensoorten staan over enkele dagen al in bloei. Voor mijn bijen op het Blakterbeekpark: “ een waar feest”.
Ben Appeldoorn, imker Blakterbeekpark.