Henk Oddens Beeldhouwer

Info

Beeldhouwer al meer dan 60 jaar !In opdracht en vrij werk.
Portretist ,hout, steen ,brons.

Geschiedenis

Henk Oddens / over henk oddens / p.1 van 3shapeimage_1_link_0















“Uit interesse voor het mysterie van het leven”





Over Henk Oddens en zijn portretten





Henk (Hendrikus Gerardus Maria) Oddens, geboren op 30 januari 1942 te Veldhuizen bij Utrecht, behoort tot de beeldhouwers die een lange staat van dienst hebben zonder een grote naamsbekendheid te genieten. Als één na oudste van tien kinderen in het gezin van Jan Theodorus Oddens (1913-1969) en Hendrika van den Hoven (1918-2002) groeit hij vanaf 1947 in Vught op. Op de lagere school valt zijn tekentalent op en op zevenjarige leeftijd steekt hij met een schroevendraaier zijn eerste koppen in cementblokken, hetgeen hem gekscherend bij medeleerlingen de bijnaam ‘Michelangelo’ oplevert. Daarbij is de plaatselijke beeldhouwer Charles Grips (1907-1955) zijn voorbeeld op afstand. Zijn vader Jan Oddens, die als apothekersassistent opgeleid aanvankelijk als drogist en later als vertegenwoordiger in wasmiddelen de kost verdient, is muzikaal en heeft artistieke inspiraties als glazenier, kunstschilder en schilder van toneeldecors. Op veertienjarige leeftijd mag Henk als spoorleerling op aandringen van het schoolhoofd Gerritsen en de hopman van de padvinderij Kop Janssen naar de Academie voor Beeldende en Bouwende Kunsten van de RK Leergangen in Tilburg en wel op voorwaarde dat hij ’s avonds het Voorbereidend Middelbaar en Hoger Technisch Onderwijs volgt. Op de academie krijgt les van Leo le Blanc, Jan Dijker, Joop Liesker, Frans Mandos, Nico Molenkamp, Gerard Princée en Ru van Rossem. Na in de beeldhouwklas van Frans Verhaak – de opvolger van Jacques van Poppel – op zaterdag gewerkt te hebben, die direct zijn aanleg onderkent, kiest hij definitief voor het beeldhouwen.


In de vakanties voert hij voor zijn docent Frans Verhaak (1918-1998), evenals voor de beeldbouwers Leo Geurtjens (1924-) en Jan Vaes (1927-1994), vooral religieus werk uit. Zo werkt hij samen met Frans Broers aan een gevelreliëf van een bank aan de Markt te Schijndel, helpt hij Jan Vaes en Paul Gregoire bij de sculpturale geveldecoraties van de St. Petrus Caniuskerk aan de Molenstraat te Nijmegen en hakt hij voor Leo Geurtjens een Bernadettebeeld bestemd voor Oudenbosch. In Tilburg aan de academie leert Henk zijn toekomstige vrouw Miep Roggen, geboren in 1939 te Haarlem, kennen en met wie hij op 19 oktober 1961 te Amsterdam voor de wet en twee dagen later voor de kerk trouwt. Met een getuigschrift van de academieklas op zak kan Henk – en ook Miep – in september 1960 naar de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam, hetgeen betekent dat hij zijn atelier in een onbewoonbaar verklaarde woning aan de Boxtelseweg in Vught al na enkele maanden moet verlaten. Op de beeldhouwafdeling werkt hij onder leiding van Piet Esser, Paul Gregoire en Cor Hund. Vanwege een conflict met Esser verlaat hij na twee jaar voortijdig de Rijksakademie. Van 1965 tot 1967 keert hij er terug om er bij Willem Vaarzon Morel naar model te tekenen. Henk wil bij Wessel Couzijn (1912-1984) gaan werken, die evenals Willem Reijers en Shinkichi Tajiri (1924-2009) met de traditionele figuratieve kunst heeft gebroken. De militaire dienst claimt hem, maar na slechts enkele maanden geneeskundige troepen in Amersfoort komt hij via bemiddeling van Couzijn terecht in de bronsgieterij van de gebroeders Mart, Ben en Egbert Joosten in Soest, die dan met de uitvoering van het kolossale beeld Belichaamde eenheid van Couzijn voor het hoofdkantoor van Unilever te Rotterdam bezig zijn. Zo´n tweeënhalf jaar werkt hij bij de Joostens voor drie dagen per week samen met beeldhouwers zoals Per Abrahams, Jan Goossen, Onno Schouten en Jan Timmer en komt er met beeldhouwers zoals Jan Bronner, Eric Claus, Gijs Jacobs van den Hof, Gooitzen de Jong, Loeki Metz, Charlotte van Pallandt en Gerarda Rueter in contact, voor wie werk in brons wordt gegoten. Ook giet Henk er natuurlijk zijn eigen beeldhouwwerken. ’s Avonds geeft hij tekenles en kostuumgeschiedenis aan de modeschool Charles Montaigne aan de Van Baerlestraat te Amsterdam. Op advies van Couzijn meldt Henk zich in 1964 aan voor de contraprestatie. Nadat de beeldbouwers Hildo Krop en Cephas Stauthamer zijn werk zijn komen ‘keuren’, worden – alhoewel hij niet aan de leeftijdseis van 25 jaar voldoet – door de Centrale Commissie voor Sociale Kunstopdrachten zijn eerste beelden aangekocht. In deze tijd modelleert Henk vooral portretten, waarmee hij in Tilburg begonnen is. Daar heeft hij van de oud-spoorwegman Broekhoven gevoelige portretten geboetseerd en van mevrouw Mutsaerts-Diepen heeft hij zijn eerste opdracht gekregen om van haar kleindochter een portret te maken. In Amsterdam ontstaan portretten van zijn vrouw Miep, hun oudste dochter Maria, huisgenoot Peter Verboven en zijn zus Rick Oddens en vrienden zoals Louis Pommée, Dick Raaijmakers en José Paternotte.




lees verder >>

<< homeshapeimage_3_link_0