Havenrestaurant Weduwe van der Toorn

Info

Patron Edwin van de Goor heet u van harte welkom met dagverse vis: van de boot, in de pan, op het bord.

Geschiedenis

Weduwe van der Toorn is al meer dan 100 jaar in Scheveningen en daarbuiten een begrip. Gelegen aan de haven, wordt de vis van de boot meerdere malen per dag rechtstreeks het restaurant binnengebracht, verser kan het niet.

Leden van het koninklijk huis, bouwvakkers, dagjesmensen, diplomaten, kamerleden en kunstenaars. Schouder aan schouder likken ze er letterlijk hun vingers af.

Jan van der Toorn is een ondernemende Scheveninger wanneer hij met z’n vader in 1900 begint met Kleine Stores. Als hij in 1911 op 36-jarige leeftijd overlijdt, laat Jan een bedrijf met zes vissersschepen na. Zijn vrouw, Leuntje van der Toorn-Hoogenraad, blijft met haar vijf kinderen als weduwe achter. Samen met haar schoonvader zet zij de zaken voort. Nadat Leuntje in 1956 overlijdt, vestigt zoon Dirk van der Toorn aan de Treilerweg een Schevenings visrestaurant. Hij noemt het met een knipoog naar zijn ouders Weduwe J. van der Toorn.

Na Dirk nemen daarop volgende zonen de zaak over. Eerst Jan, later Arie. De Van der Toorns kiezen voor een informele aanpak en hebben een hekel aan een gelikte sfeer. Na de eeuwwisseling verkoopt Arie Weduwe van der Toorn en gaan anderen verder met het roemrijke visrestaurant in Scheveningen. De ervaren restaurateur Edwin van de Goor ziet in 2016 perspectief in deze bijzondere plek in het Scheveningse havengebied, respecteert het rijke verleden en is de huidige exploitant van het restaurant.

Vele bekende inwoners van Den Haag en ver daarbuiten bezoeken dit eerste Scheveningse visrestaurant voor een eerlijke Scheveningse vis zonder fratsen. Paul van Vliet zingt er eens een liedje over (‘Een visje eten bij de weduwe’), leden van het Koninklijk Huis schuiven er aan, bouwvakkers, dagjesmensen, diplomaten, kamerleden en kunstenaars eten er de Scheveningse vis. Nog regelmatig informeren gasten naar de weduwe, niet wetende dat zij zestig jaar geleden kwam te overlijden. Maar in feite is ze nog springlevend.