Grote of Sint-Gudulakerk

Geschiedenis

De Grote of Sint-Gudulakerk, ook wel de Hervormde kerk, is een protestantse kerk in de Nederlandse plaats Lochem. Op de plek waar de huidige kerk staat, staat vanaf het jaar 950 een kerk. Eerst een houten kerk met een toren van circa 12 meter hoog. Vervolgens is rond het jaar 1000 het houten kerkje vervangen door een stenen eenbeukige kerk. Een eeuw later werd deze kerk weer vervangen door een driebeukige kerk opgebouwd van tufsteen. Rond 1300 volgde een verbouwing tot een kruiskerk waarin een gotisch priesterkoor in was verwerkt. In 1478 werd aan de kerk een toren toegevoegd. De laatste grote externe verbouwing was rond 1550 waarbij de kerk werd omgebouwd tot hallenkerk.De kerktoren bestaat uit vijf geledingen waarbij boven de ingang een spitsboogvenster is geplaatst. De toren wordt bekroond met een ingesnoerde naaldspits, die aan de kerk is toegevoegd in 1903. Spitsboogvensters komen ook in de zij- en achtergevel terug, die worden afgewisseld met steunberen. Het plafond van de kerk bestaat voornamelijk uit kruisribgewelven en stergewelven. Na de reformatie is een deklaag in de kerk aangebracht over de schilderingen. Diverse schilderingen zijn weer zichtbaar gemaakt in de loop der tijd. In de kerk is zowel een hoofdorgel uit 1758 gemaakt door Gilman als een koororgel uit 1807 van Quellhorst aanwezig.