Gemeente Veere
De gemeente Veere ligt op het schiereiland Walcheren in de provincie Zeeland. De zee heeft een belangrijke stempel op het ontstaan van het huidige landschap gedrukt. De kustlijn bestaat uit duinen en stranden en ter hoogte van Westkapelle ligt sinds 1470 een massieve zeedijk, die sinds 1988 op Deltahoogte is.
Onder invloed van stormvloeden ontstond in de vroege Middeleeuwen een netwerk van kreken in een veenlandschap. In de loop van de tijd verlandden de kreken, klonken de naastliggende venen in en ontstond het voor Walcheren zo karakteristieke kreekruggenlandschap met de lager gelegen poelgronden. Op deze hoger gelegen kreekruggen ontstonden de eerste nederzettingen. De lager gelegen gebieden werden in de loop van de tijd ingepolderd. Het hierboven geschetste landschap is lang intact gebleven, maar door de inundatie van 1944 en de daarop volgende ruilverkaveling is er veel veranderd in het landschap.
De kern Veere met zijn beschermd historisch stadsgezicht ligt aan het Veerse Meer. In de 12e of 13e eeuw is het gehucht Campveere ontstaan en onder invloed van het adellijke geslacht Van Borssele en het feit dat het in 1541 de stapelplaats van Schotse wol in de Nederlanden werd, tot grote bloei gekomen. Vele gebouwen in Veere getuigen hier nog van. Tijdens de Bataafse republiek werd Veere in plaats van handelsstad weer een (arme) vissershaven. In het kader van de Deltawerken werd het Veerse Gat afgesloten en ontstond het Veerse Meer. Veere is hierdoor een centrum voor de pleziervaart geworden.
De kustplaatsen Vrouwenpolder, Oostkapelle, Domburg, Westkapelle en Zoutelande zijn vooral ingesteld op badgasten. Domburg heeft de grandeur van een badplaats uit de vorige eeuw behouden. Omstreeks 1834 kwamen de eerste badgasten naar Domburg. Het zoute zeewater had een heilzame medische werking. In 1885 kwam dr. Mezger, een arts met moderne ideeën voor die tijd, naar Domburg en vooral door zijn komst brak een bloeitijd aan. Vele adellijke en gekroonde hoofden kwamen naar Domburg om te kuren. Statige villa’s verrezen, waarvan er relatief nog veel bewaard zijn gebleven. In het kielzog van de badgasten streken ook (thans wereldberoemde) kunstenaars als Piet Mondriaan en Jan Toorop neer, aangetrokken door het Zeeuwse licht dat ontstaat door het samenspel tussen lucht en zee.
Het agrarische middengebied wordt gevormd door de kernen Serooskerke, Aagtekerke, Gapinge, Grijpskerke, Meliskerke, Biggekerke en Koudekerke. Deze zogenaamde kerkringdorpen zijn veelal ontstaan op kreekruggen. Het gebied wordt vooral gekenmerkt door akkerbouw en af en toe veeteelt en wordt als de open ruimte van Walcheren zorgvuldig gekoesterd.
Voeg deze kaart toe aan uw website;
We gebruiken cookies en andere trackingtechnologieën om uw browse-ervaring op onze website te verbeteren, om u gepersonaliseerde inhoud en gerichte advertenties te laten zien, om ons websiteverkeer te analyseren en om te begrijpen waar onze bezoekers vandaan komen. Privacybeleid