Dorpskerk (Castricum)

Geschiedenis

De dorpskerk van Castricum is een middeleeuwse kerk in het Noord-Hollandse dorp Castricum. De kerk kent een zeer lange geschiedenis die in de 11e eeuw begint. Vandaag de dag staan nog substantiële delen van de oude kerk overeind. De kerk is nog steeds in gebruik bij de protestantse gemeente.GeschiedenisCastricum is gelegen in de delta van het Oer-IJ, de vroegere monding van het IJ tussen Heemskerk en Limmen. Aan de stroomgeulen in deze delta vormden zich oeverwallen waarop de eerste bewoners akkerbouw bedreven, de zogenaamde geestgronden. Aan het uiterste westelijke einde van de geest tussen de Oosterbuurt en de Kerkbuurt werd in de middeleeuwen de dorpskerk gebouwd.De parochie van Castricum wordt voor het eerst genoemd in bronnen uit 1231, maar de kerk is van vroeger datum. De kerk was gewijd aan Sint Pancratius en was een dochterkerk van Heiloo. Mogelijk heeft het adellijke geslacht Van Castricum een rol gespeeld bij het stichten van de kerk.BeschrijvingDe dorpskerk is gelegen op enige afstand van de Dorpsstraat aan een plein. De kerk is omgeven door een kerkhof.Het eenbeukige schip is het oudste gedeelte van de kerk en bestaat nog bijna geheel uit tufsteen. De muren bevatten een aantal (deels gereconstrueerde) romaanse vensters op 4 meter boven het maaiveld. De tufstenen muren zijn gebouwd in kistwerk: de binnen- en buitenzijde van de muur bestaan uit tufsteen en de ruimte ertussenin is opgevuld met puin en andere goedkopere materialen die voorhanden waren. De muren zijn 90 cm dik en gefundeerd op het onderliggende zand. Er is geen bodemverbeterig toegepast.