Cellebroederskapel (Maastricht)

Geschiedenis

De Cellebroederskapel is een monumentale laatgotische kapel uit het midden van 16e eeuw in de Nederlandse stad Maastricht.De kapel is gelegen aan de Cellebroedersgang in de wijk Statenkwartier, bereikbaar door een poort in de Brusselsestraat. Vroeger was de Cellebroederskapel onderdeel van het Cellebroedersklooster. Dit klooster was gebouwd door de Alexianen of Celliten van de Orde van Sint Augustinus, die zich vanaf 1539 in Maastricht bezighielden met de verpleging van lijders aan besmettelijke ziekten en zwakzinnigen. Na de opheffing van het klooster in 1796 deden de gebouwen dienst als gevangenis, bierbrouwerij en bank van lening. Van het klooster is slechts één vleugel over, gebouwd in een overgangsstijl tussen de late Gotiek en de Maaslandse renaissance. De overige delen van het klooster zijn in 1940 gesloopt.De Cellebroederskapel is een eenvoudige eenbeukige zaalkerk opgetrokken uit mergel. Het plafond bestaat uit een beschilderd gotisch gewelf. Op de westmuur bevindt zich een fresco van het Laatste Oordeel. De kapel is in de periode 1963-66 gerestaureerd, waarbij de barokke dakruiter uit 1705 is gereconstrueerd. Tegenwoordig wordt het gebouw o.a. gebruikt als concertruimte.OrgelHet orgel van de Cellebroederskapel vindt zijn oorsprong in het kabinetorgel van het Wittevrouwenklooster in Maastricht, dat in 1794 werd gebouwd door de Maastrichtse orgelbouwer Joseph Binvignat en gerestaureerd werd door diens zoon Adam in 1849. Het orgel is in 1969 opnieuw gerestaureerd door orgelbouwer Verschueren.