Abdijkerk Rolduc

Geschiedenis

De Abdijkerk Rolduc is een kerkgebouw in de Nederlands Limburgse stad Kerkrade. De romaanse abdijkerk is onderdeel van de Abdij Rolduc. De abdijkerk diende enige tijd als grafkerk voor de hertogen van Limburg en is vooral vanwege de aanwezige bouwsculptuur een belangrijk voorbeeld van Maaslandse kunst.GeschiedenisAbdijstichting en bouwgeschiedenis kerkIn 1104 werd in het Land van Rode, in het dal van het riviertje de Worm, een abdij gesticht, waar zich korte tijd later Augustijner koorheren (kanunniken) vestigden. De abdijkerk was oorspronkelijk toegewijd aan Onze Lieve Vrouw en de heilige aartsengel Gabriël.De huidige kerk stamt grotendeels uit de beginperiode van de abdij. In 1108 werd de crypte gewijd, maar vanaf 1111 stokte de bouw bijna 20 jaar door een conflict tussen de kloosterstichter Ailbertus van Antoing en de eerste abt, Richerus van Reitenbach. Vanaf 1130 vorderde de bouw weer en verrees boven de crypte het koor, het schip en wellicht ook al een deel van het westwerk en de toren. In 1138 kon het transept worden overwelfd. Onder abt Erpo begon men in 1143 de kerk westwaarts met drie traveeën te vergroten en in 1153 kon het dak worden voltooid. De westbouw dateert grotendeels uit de tweede helft van de 12e eeuw. In de vroege 13e eeuw werd de crypte naar het westen toe uitgebreid, waarna in 1224 de kerk opnieuw werd ingezegend.